آئین مستان

به یک نگاه تو بیمار می شود دل من

به یک کرشمه گرفتار می شود دل من

برای درک حضور تو ای گل نرگس

همیشه راهی گلزار می شود دل من

به شوق دیدن روی تو صبح آدینه

رفیق دیده ی بیدار می شود دل من

چه اشتیاق عجیبی چه حالتی دارد

سحر که منتظر یار می شود دل من

بیا که از غم هجر تو یا اباصالح!

اسیر غصه ی بسیار می شود دل من

سرور دل به ظهور تو بستگی دارد

بیا که بی تو عزادار می شود دل من

غروب جمعه که دل ها همیشه می گیرد

ز هر چه غیر تو بیزار می شود دل من

به یاد غربت یاس علی که می گریم

قسم به لاله سبکبار می شود دل من

قسم به چشم پر اشک حسن در آن کوچه

که خون ز قصه ی مسمار می شود دل من

حدیث هیزم و در، چون به خاطرم آید

شبیه چشم تو خون بار می شود دل من

مگر به گریه کنم عقده های دل خالی

و گر نه خسته ز گفتار می شود دل من

وقتی به نگاهت خبری داشته باشم

باید دل آشفته تری داشته باشم

از دوره ی طولانی هجران تو بگذار

تا درد دل مختصری داشته باشم

آخر چه شود تا كه به دریای فراقت

بر ساحل وصلت گذری داشته باشم

بر دامن تو دست توسل زدم آقا

تا خیمه ی سبزت سفری داشته باشم

در حق من ای یوسف زهرا تو دعا كن

در فاطمیه چشم تری داشته باشم

بهار می رسد از راه آن زمانیکه

رسد از کعبه انا المهدی تو بر گوشم

سیاهی دلم از تو اگر چه دورم کرد

میان روضه ولی با تو زود می جوشم

بدون روضه ببین دست های سینه زنت

گرفته زانوی غم را میان آغوشم

هزار شکر که تا چند سال عیدم را

برای مادرت از ابتدا سیه پوشم

بقیع گریه کن روضه های مادر توست

کنار تربت زهرا نکن فراموشم

یا صاحب الزمان

نشاط عید هم از دوریت غم انگیز است

بیا که اگر تو نباشی بهار پائیز است

چگونه خنده کند آنکه در فراق رخت

همیشه کاسه ی چشمش ز اشک لبریز است

به رو نمای جمالت چه آورم با خود

که جان هر دو جهان در بهاش ناچیز است

**********

گلها همه با اذن تو بر خواسته اند

از بهر ظهور تو خود آراسته اند

مردم همه در لحظه ی تحویل

بی شک اول فرج تو از خدا خواسته اند

**********

ای کاش در امر فرج تعجیل گردد

سال فرج بر لحظه ای تبدیل گردد

مولای عالم مهدی زهرا بیاید

تا در کنارش سال ما تحویل گردد

هر راه به جز راه تو کج خواهد بود

بی لطف تو آسمان فلج خواهد بود

ما منتظران اگر بخواهیم همه

امسال همان سال فرج خواهد بود

**********

روزها بگذشت و تقویم زمان تکمیل شد

سالمان باصوت حول حالناتحویل شد

باز هم بر ما به خاک افتادگان درگهت

صبح غمگینی بدون حضرتت تحمیل شد

**********

روزها نو نشده کهنه تر از دیروز است

گر کند یوسف زهرا نظری نوروز است

لحظه ها در تپش تاب و تب آمدنش

آسمان چشم بهراه قدمش هر روز است

ای خدا کاش شود سال نوام عید فرج

که نگاهم نگران منتظر آن روز است

یا این دل شکسته ما را صبور کن

یا لااقل به خاطر زینب ظهور کن

دیگر بتاب از افق مکه ماه من

این جاده های شب زده را غرق نور کن

با ذوالفقار حضرت مولا بیا و بعد

دل های شیعه را پر از حس غرور کن

امشب بیا که روضه بخوانی برای ما

امشب بساط گریه ما را تو جور کن

یا چند صفحه مقتل کرب و بلا بخوان

یا خاطرات عمه خود را مرور کن

هم از وفای ساقی لب تشنگان بگو

هم یادی از مصیبت سرخ تنور کن

با کوله بار غربت و اندوه خود بیا

از کوچه های سینه زنی مان عبور کن